توده چیست؟ علائم توده تناسلی چه میباشد ؟ به هر نوع برآمدگی که در بدن غیر طبیعی به نظر بیاید، مثل تومور یا کیست توده می گویند. کیست ها، کیسه های کوچکی هستند که پر از مایع، هوا یا دیگر مواد هستند. تورمور نیز به توده های غیر طبیعی از بافت های اضافه ی بدن اطلاق می شود. تومور و کیست می توانند در بافت، پوست و استخوان ها ظاهر گردند.

ما در مقاله ی زیر به بررسی این موضوع که علائم توده تناسلی چیست؟ می پردازیم.

انواع کیست واژینال

کیست ها از لحاظ سایز طیفی گسترده دارند. از سایز کوچک، تا حدی که نمی شود آن ها را با چشم دید، تا اندازه ی یک پرتقال معمولی. کیست های واژینال بر اثر تومور خوش خیم ناحیه ی مهبل، آسیب دیدگی واژن بر اثر زایمان یا بواسطه ی چربی بوجود بیاید. کیست های واژینال انواع مختلفی دارند که عبارتند از:

• کیست های اینکلوژن: معمولا این کیست ها در دیواره ی واژن شکل گرفته و بسیار ریز هستند. طوری که ممکن است فرد اصلا متوجه ی آن ها نشود. این نوع از کیست ها شایع ترین کیست هایی هستند که می توانند در ناحیه ی مهبل ایجاد شوند. کیست های اینکلوژن می توانند در اثر جراحی یا در طول زایمان ایجاد گردند.
• کیست های مولرین: یکی دیگر از کیست های ناحیه ی واژینال کیست مولرین است. این کیست در نتیجه ی مواد جا مانده از تکامل بچه شکل می گیرد. آن ها می توانند در تمام بخش های مهبل رشد کرده و غالبا حاوی مخاط هستند.
• کیست های گارتنر: زمانی که مجراهای رشد بچه ناپدید نشود، این کیست بوجود می آید.
• کیست های غده ی بارتولین: این نوع از کیست داخل غدد بارتولین ایجاد شده و در ورودی مهبل قرار دارد. غدد بارتولین مایعاتی را تولید کرده که باعث چرب و لیز شدن لبه های مهبل می گردد.

علائم کیست واژینال

در پاسخ به این سوال که علائم توده تناسلی چیست ؟ می توان گفت: معمولا کیست ها علائم قابل توجهی نداشته و بسته به محل و اندازه ی آن فرد می تواند آن را احساس نماید یا حتی هیچ احساسی نسبت به آن اشته باشد.

معمولا پزشک زنان در هنگام معاینه ی خود متوجه ی آن ها می شود. کیست ها می توانند با گذشت زمان بزرگ تر گردند. معمولا کیست ها دردناک نبوده و برخی از آن ها ممکن است در هنگام ورزش، راه رفتن، مقاربت جنسی یا زمان گذاشتن تامپون ایجاد ناراحتی کند.

گفتنی است برخی بیماری های واگیردار جنسی نیز میتوانند باعث شوند که کیست دچار عفونت گردد. عفونت نیز می تواند باعث ایجاد آبسه شود.

توده های تناسلی چگونه درمان می شوند؟

معمولا کیست ها به درمان نیاز ندارند. درمان توده تناسلی هنگامی انجام می شود که فرد به علت عفونی شدن احساس درد یا ناراحتی کند. چنانچه توده های تناسلی به درمان نیاز داشته باشند، یکی از موارد زیر به عنوان درمان استفاده می شود:

• عمل جراحی : برای کیست های بزرگ یا عفونی ممکن است جراحی برای تخلیه ی آن ها و با هدف بیرون آوردن محتویات کیست آنجام می شود. غالبا این عمل در مطب پزشک و به کمک آرام بخش یا بی حسی موضعی انجام می شود. به این صورت که پزشک برشی را به روی کیست ایجاد کرده و سپس به تخلیه ی آن می پردازد. بعد از تخلیه، پزشک یک لوله ی پلاستیکی روی محل برش می گذارد.
• مصرف آنتی بیوتیک: معمولا پزشک آنتی بیوتک را زمانی تجویز می کند که کیست عفونی شده باشد.
• حمام نشیمنگاه: حمام نشیمنگاه به این طریق است که فرد باید میان تنه ی خود را در مقداری آب گرم برای 3 تا 4 مرتبه در روز بخیساند. این کار سبب می شود که کیست عفونی خشک شده یا بترکد. بدون این که به مداخله ی بیشتری نیاز باشد.
• مارسیوپیالیزیشن: این روش برای کیست های آزاردهنده ای که به صورت مکرر عود می کند استفاده می شود.

عوارض کیست

محتمل ترین عارضه ای که از یک کیست مشاهده می شود، عفونتی است که باعث ایجاد آبسه می شود. آبسه شامل مجموعه ای از چرک و مایعات بوده که می تواند باعث بروز درد، تورم و سرخی شود. برای درمان آبسه بایستی آن را تخلیه نمود.

برخی بیماری های واگیردار جنسی نیز می تواند باعث کلامیدیا و سوزاک شود. در این حالت نیز کیست می تواند به آبسه مبدل گردد. همچنین باکتری هایی مثل اشرشیا کولی نیز می توانند به آبسه ی بارتولین منجر گردند.

چه زمانی بایستی به پزشک مراجعه نمود؟

خانم ها باید سالانه برای مراقبت های معمول خود به پزشک مراجعه نمایند. همچنین خانم ها باید توجه داشته باشند که علاوه بر مراقبت های سالانه، باید در زمان مشاهده ی توده ای دردناک یا توده ای عفونی به پزشک مراجعه نمایند.

میوم های رحمی از شایع ترین توده تناسلی زنان است. این توده ی خوش خیم، از بافت عضلانی تشکیل شده و به هورمون های بدن حساس است. این توده تحت تاثیر آندروژن و استروژن رشد نموده و بعد از برداشتن تخمدان ها و پس از یائسگی مجددا برگشت می کند. 40% از خانم ها ممکن است در زمان بارداری خود به این توده دچار شوند. این بیماری در خانم های سیاه پوست شیوع بیشتری دارد. ما در مقاله ی زیر به بررسی اینکه توده تناسلی چیست و  شایع ترین توده  های تناسلی به نام میوم های رحمی  می پردازیم.

چاقی ریسک ابتلا به میوم را بالا می برد

مواردی که ریسک ابتلا به میوم را بالا می برد عبارتند از:

• چاقی
• تغذیه با گوشت قرمز
• فشار خون
• الکل
• عفونت های رحمی
• تخمدان پلی کیستیک
• مصرف قرص های ضد بارداری در سنین پایین( 13 و 16 سالگی)

توده تناسلی چیست و  چگونه تشخیص داده می شوند؟

معمولا توده تناسلی با معاینه ی پزشک تشخیص داده می شوند. دیگر روش های تشخیصی برای تعیین موقعیت، سایز و میزان توده عبارتند از:

• هیستروسالپنگوگرافی: در هیستروسالپنوگرافی از داخل رحم، عکسی رنگی گرفته می گردد.
• هیستروسکوپی: این روش برای تشخیص میوم از نوع ساب موکوزا انجام می گیرد. به این طریق حتی می توان این نوع از میوم را برداشت.
• از طریق MRI: این روش جزء روش های غیر متداول برای تشخیص توده های تناسلی است.
• سونوگرافی از نوع ترانس واژینال: چنانچه سایز میوم کمتر از ده هفته بوده باشد، این روش، بهترین روش برای تشخیص است.

میوم می تواند باعث ناباروری شود

طبق تحقیقات انجام شده، میوم ها می توانند باعث عدم تخمک گذاری شوند. همچنین آن ها با تداخل در خونرسانی و انحراف آندومتر مانع از لانه گزینی جنین شده و می توانند باعث نازایی شوند. انحراف لوله های رحمی در اثر میوم از علل بیرون آمدگی فیبروئید است که یکی دیگر از علل ناباروری می باشد. گفتنی است تعدادی از میوم ها نیز وجود دارند که در ساختمان آندومتر اختلالی ایجاد نمی کنند.

حاملگی با وجود توده تناسلی

بارداری زنی که میوم دارد، پر خطر است. چرا که در آن ها خونریزی پیش از زایمان بیشتر بوده و احتمال زایمان های زودرس نیز بیشتر است. وجود میوم های بزرگ در قسمت تحتانی رحم می تواند باعث دیس توشی در هنگام زایمان شود. عوارض فوق می تواند ریسک سزارین را افزایش دهد. همچنین میوم می تواند باعث ناهنجاری های جنینی، کاهش اندام ها و برخی عوارض دیگر گردد.

اندیکاسیون های جراحی

اندیکاسیون های جراحی عبارتند از:

• درد مزمن یا احساس درد و فشار در ناحیه ی تحتانی شکم
• خونریزی های غیر طبیعی و همچنین کم خونی های ناشی از آن که به درمان های هورمونی پاسخ نمی دهد.
• درد حادی که ناشی از چرخیدن میوم است.
• افزایش سایز رحم در سال های قبل از یائسگی
• افزایش سایز میوم در سال های بعد از یائسگی
• ناباروری
• بزرگ شدن رحم همراه با نشانه ها و علائم فشاری

گفتنی است درمان قطعی توده تناسلی برداشتن رحم است. اما اگر بیماری تمایل به بارداری داشته باشد یا بیماران جوانی که ترجیح می دهند رحمشان را حفظ نمایند، برداشتن میوم روش جایگزین به حساب می آید.

طبق تحقیقات انجام شده، میزان عود میوم ها در بیمارانی که اقدام به برداشتن میوم می کنند حدود 50% بوده که بیشتر از یک سوم مواقع، تکرار جراحی ضرورت پیدا می کند.

آمبولیزاسیون یک روش دیگر درمانی است که در آن پارتیکل های کوچکی به عروق رحم تزریق شده و به این طریق خونرسانی به میوم مختل می گردد. در نتیجه حجم میوم 40 تا 50 درصد می گردد.

راه دیگر درمانی تخریب آندومتر است. این روش از طریق حرارت، لیزر و یا انهدام آن توسط مواد شیمیایی است